اثرات ضد پرخاشگری موسیقی درمانی در مدل حیوانی اسکیزوفرنی

مقدمه: بیماری اسکیزوفرنیا با شیوع نزدیک به یک درصد در جامعه ی جهانی، معمولاً در سنین جوانی (قبل از 25 سالگی) ظاهر شده و تا پایان عمر باقی می ماند. داروهای ضد جنون عوارض جانبی متعددی دارند. این مطالعه قصد دارد به بررسی اثرات موزیک موزارت به عنوان یک روش غیر تهاجمی در درمان بیماری اسکیزوفرنی بپردازد. مواد و روش ها: موش های جوان 21 تا 25 روزه به چهار گروه کنترل، موسیقی درمانی، انزاوی اجتماعی و انزاوی اجتماعی + موسیقی درمانی تقسیم شدند. موش های گروه کنترل (بدون شنیدن موسیقی) و گروه موسیقی درمانی (همراه با شنیدن موسیقی) به صورت دسته جمعی نگه داری می شدند. گروه منزوی (بدون شنیدن موسیقی) و گروه منزوی + موسیقی درمانی (همراه با شنیدن موسیقی) به مدت 6 هفته به صورت انفرادی نگهداری می شدند. قطعه ای از پیانو ساخته موزارت به نام mozart’s piano sonata, kv361 برای حیوانات به مدت 24 ساعت قبل و در طول انجام آزمون های رفتاری پخش گردید. جهت بررسی چگونگی ارتباط اجتماعی، هر یک از ﻣﻮش های مورد آزمایش به طور جداگانه ﺑﻪ ﻣﺪت 20 دقیقه در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻣﻮش شاهد ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ وزن و ﻧﮋاد ﻣﺸـﺎﺑﻪ آن ﺑـﻮد ﻗـﺮار ﮔﺮﻓـﺖ. رﻓﺘﺎرﻫـﺎی منفی و مثبت ارزیابی شدند. یافته ها: میانگین علائم منفی از جمله تعقیب کردن، حمله کردن، گاز گرفتن، ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮی در گروه های منزوی و منزوی + موسیقی درمانی نسبت به گروه های کنترل و موسیقی درمانی افزایش یافت. میانگین رفتار گاز گرفتن، پرخاشگری از بالا و حرکت سر تهدید کننده در گروه منزوی + موسیقی درمانی نسبت به گروه منزوی کاهش یافت. علائم مثبت مانند رفتار راه رفتن در گروه منزوی و منزوی + موسیقی درمانی در مقایسه با گروه های کنترل و موسیقی درمانی به صورت معنا دار کاهش یافت. البته شایان ذکر است که این رفتار در گروه منزوی + موسیقی درمانی نسبت به گروه منزوی به صورت معنا دار افزایش یافت. نتیجه گیری: از این یافته ها ممکن است این گونه استنباط گردد که موسیقی درمانی توانسته است اثرات پاتولوژیک ناشی از انزوای اجتماعی را به طور مطلوبی بهبود بخشد.